Safari

Alle zintuigen worden geprikkeld
Wauw, de dieren die ik alleen van de dierentuin ken, lopen hier in de vrije natuur rond.
Wat een belevenis! Ik ben in Zuid-Afrika, in het gebied Waterberg om precies te zijn.
Gewekt door de vreemde geluiden van de kleurrijke en voor mij nog onbekende vogels, spring ik direct mijn bed uit.
Buiten zie ik in het gouden licht van de opkomende zon de impala’s en giraffes loom knabbelen aan de dorre struiken. De Afrikaanse natuur met haar intense kleuren en bijzondere geuren ontwaakt.
Er wordt hier met smart gewacht op regen, alles is vrij dor en droog. De voorspelde regenbui van vandaag kondigt dan ook het begin van het regenseizoen aan. Het zal nu niet lang meer duren of alle kreken, beekjes en waterpoelen lopen weer vol. En dat is hard nodig zo te zien.

Vroeg opstaan en een hele nieuwe wereld ontdekken
Voor het ontbijt maak ik een wandeling met gids Fred, die gepassioneerd vertelt over alle sporen die we ontdekken en welke mesthoop bij welk dier hoort. Te oordelen aan de vorm, kleur en substantie van de drollen. Wanneer ik een ijverig kevertje ontdek die een mestbal aan het rollen is, zit ik er met mijn neus bovenop, om niks te missen van dit interessante proces. Nadat ik een aantal minuten dit krachtpatsertje heb gadegeslagen, ga ik plat op mijn buik liggen en leg ik de noeste arbeid van deze mestkever vast.
Bij het ontbijt laat ik vol enthousiasme de gemaakte foto’s zien aan mijn mede gasten. Op het moment dat ik dit doe besef ik dat het misschien wel een beetje ranzig is om dit tijdens het eten te tonen.

Bijzondere ontmoetingen
Iedereen ligt nog onder zijn of haar klamboe te slapen, terwijl ik alweer buiten sta te genieten.
Rechts van mij zie ik tussen de struiken door iets heel langzaam de heuvel af komen. Het is de bruine hyena, ik kan nog net een kreetje onderdrukken. Het zeer schuwe dier draait zijn kop om en kijkt mij een moment recht in de ogen aan. Met mijn lippen stijf op elkaar geniet ik in stilte van deze uitzonderlijke ontmoeting. Wanneer deze katachtige weer tussen het struikgewas verdwijnt maak ik een klein vreugdedansje. Wauwie!!

Achter mij onder een boom in het zonnetje liggen drie grote, logge, witte neushoorns, te weten een hoogzwangere moeder en haar twee zonen Wolwedans en Dinka. Voor mij dendert een kudde buffels voorbij. Vol bewondering aanschouw ik dit overweldigende natuur spektakel vanaf de rug van Cairo, een paard. Ja, goed gelezen vanaf een paard! En dan te bedenken dat ik helemaal niet kan paardrijden en ik voor de tweede keer in mijn leven op zo’n edel dier klim. Waarom, denk je dan. Nou, het feit wil dat mijn avontuurlijke dochter in dit reservaat werkzaam is en ik een weekje bij haar op bezoek ben. Zij begeleidt safari’s te paard en dan ontkom je er niet aan dat ook moeders door dochterlief in het zadel wordt gehesen. Deze week draaf en galopeer ik langs zebra’s, antilopen, gnoes en de grappige Pumba’s. In mijn beleving heel stoer en elegant. In werkelijkheid zal het er naar alle waarschijnlijkheid iets anders uitzien.

Het blijft wildlife ondanks het hoge schattigheidsgehalte
Het paard heb ik ingeruild voor wat meer pk’s. Behendig stuurt Jen de gameviewer over de hobbelige paden in het reservaat. Naast mij zit haar lieftallige assistent en trouwe viervoeter Kudu. Zijn lange oren wapperen vrolijk in de wind. Plotseling zien we een ieniemienie, fluffy baby giraf. Vanuit de jeep maak ik snel een paar foto’s. Met twee zwarte, glanzende ogen en prachtige lange wimpers kijkt mama giraf ons aan. We blijven niet te lang stilstaan om zo het kleintje, van nog geen twee dagen oud weer alle rust en ruimte te geven.

Tijdens de bush walk met Fred, staan we oog in oog met een aantal witte neushoorns.
Het zijn mama Sophie en haar twee opgeschoten pubers die ik eerder al heb ontmoet tijdens een safari te paard. Nieuwsgierig komen ze langzaam dichterbij, van spanning houd ik mijn adem in en luister naar de schattige piepgeluidjes die ze maken. Maar besef ook dat het grote, wilde dieren zijn en allerminst schattig te noemen. Fred weet ze op veilige afstand te houden zodat ik nog wat foto’s kan maken. Wanneer de twee jongens hun krachten even aan elkaar meten, maak ik snel wat actiefoto’s. Daarna druipt het drietal af. Opgelucht blaas ik langzaam mijn ingehouden adem uit. Wat een spannend en onvergetelijk moment!