Koning Winter trapt 2024 af

Een goed begin is het halve werk
Het nieuwe jaar kan voor mij fotografisch niet beter beginnen! Meerdere dagen sneeuw- en ijspret voor deze fotografe.
Macrofotografie, landschappen en dieren fotograferen in een witte wereld van sneeuw is voor mij genieten met een hoofdletter G. Heerlijk die frisse winterkou!
De boekhouding, administratie en huishoudelijke taken schuif ik dan met liefde aan de kant.
Zeg nou zelf: “Wanneer krijg ik die kans weer, misschien moet ik wel een heel jaar wachten?” Een goed excuus toch?

Een andere definitie van wildlife fotografie
Nou zijn mijn trouwe viervoeters niet echt wildlife. Onze Buddy, een één jarige spring-in-‘t-veld, krijgt bij het zien van de eerste sneeuwvlok kortsluiting in zijn hoofd. Als een malle springt en racet hij wild over de met poedersneeuw bedekte velden. Mijn poging om hem en zijn oudere ‘broer’ Max te fotograferen in deze wondere, witte wereld is dan ook jammerlijk mislukt.
De commando’s zit, blijf en af verdwijnen als sneeuw voor de zon wanneer de zachte, koude sneeuwvlokken naar beneden vallen.

Valse start
Vriendin en ik zitten dik ingepakt in een fotohut om vrolijke fladderaars te fotograferen. De dag begint met een kleine tegenslag in de vorm van beslagen ramen. Het geeft wel een mistig sfeertje, maar het is lastig fotograferen. De oplossing is een nieuwe accu aansluiten, deze is inmiddels gebracht door een goedlachse redder in nood. Laat die waaiers nu maar op volle toeren draaien. De mist trekt op en er verschijnt een met vijf centimeter sneeuw bedekte setting. Het zonnetje breekt zo nu tussen de bomen door en af en toe dwarrelen er kleine sneeuwvlokken naar beneden. Wat wil je nog meer!
Terwijl wij de acrobatische boomklever in winterse sferen fotograferen, zijn we de opstartproblemen van deze ochtend al snel vergeten. Samen met het dunne laagje sneeuw smelten ze als sneeuw voor de zon.

Eenmansredactie
Onze dochter, tevens mijn assistent eindredactrice, backpackt nu over het zuidelijk halfrond en dus moet ik het even zonder haar eindcontrole stellen. Zij controleerde de tekst op komma’s, punten en of er geen letters zijn vergeten. Letterlijk en figuurlijk de puntjes op de i zetten.
Vanaf nu moet ik het alleen doen. “Jij kunt dat mam”, zei ze lachend en vol overtuiging.
We zullen zien, hierbij het eerste blog als solo eind- en hoofdredacteur.