Bijna vakantie

Uitdagingen zijn er om aan te gaan

Voordat ik met vakantie ga, deze zomer wat later dan gewoonlijk, heb ik een fotoshoot op de planning staan met een grote, gezellig familie. We zijn in het bos en het is een stralende, zonnige dag. Het licht is niet mooi rond het middaguur, maar op verzoek van de opdrachtgevers is er gekozen voor dit tijdstip.

Best een uitdaging om met hard licht een beetje mooie foto’s te maken. Terwijl de familie keer op keer laat weten hoe blij ze zijn met het zonnetje, ben ik op dat moment niet gecharmeerd van de koperen ploert.

“Soms is het wat het is”, merkt een collega fotograaf op, wanneer ik met haar in gesprek ben en mopper over de lichtomstandigheden tijdens de fotoshoot. Op de valreep heb ik nog een workshop gegeven aan twee leergierige deelnemers. Dit is wat ik erg leuk vind om te doen. Aan mensen de beginselen van fotograferen uitleggen in Jip en Janneke taal. En dan hun enthousiasme zien groeien, zo mooi!

Alvast een beetje in de vakantiemodus

Op pad zonder plan met in mijn tas een camera en één lens, gewoon zien wat je tegenkomt. Gezellig met een vriendin struinen, bijkletsen en genieten van de omgeving. Daar is de vakantieperiode uitermate geschikt voor. Eerlijk is eerlijk, wanneer wij er samen op uit zijn, beleven we altijd wel een spannend of komisch avontuur. Dus saai is het bij ons nooit.

We slenteren over een houten vlonder langs de waterkant wanneer wandelaars ons erop wijzen dat verderop een ringslang door het water zwemt. Ik wil er direct naar toe, vriendin is wat minder happig. We zouden gaan pootjebaden, omdat het best warm is. “Je hebt zeker wel in de gaten dat ik nu geen teen meer in het water steek”, merkt vriendin met een benepen stemmetje op. Helaas komt meneer slang niet meer tevoorschijn, we lopen verder een rondje om het meer.

Terug bij de houten vlonder, komt een kranige dame aanlopen en ook zij vertelt ons dat ze een slang heeft zien zwemmen.

Op het moment dat we voor de tweede keer heel behoedzaam de steiger op lopen, zien we een zwart koppie net boven het water uitkomen, erachter aan kronkelt zijn lichaam door het water tussen de begroeiing.

Zo snel hij tevoorschijn komt zo snel duikt ringmans ook weer weg tussen de groene waterplanten. “Waarschijnlijk erg gesteld op zijn privacy”, zeg ik tegen vriendin. “Heb jij een foto kunnen maken?” vraag ik, “ik helaas niet.” “Niet echt, ik kon net een gil onderdrukken”, is de trotse reactie van mijn lieftallige metgezel.

Licht…Camera…klaar…en…actie!

Met dochterlief, journaliste in spé, een promotiefilmpje opgenomen voor mijn bedrijfje. Nou, ik kan je vertellen, dat is nog niet zo makkelijk. Onze dame is best kritisch. Dan ben ik niet enthousiast genoeg, dan weer heb ik de slappe lach, ook wat te veel van het goede of gewoon mijn tekst vergeten.

Sommige scenes hebben we wel tien keer over moeten doen. Heel soepeltjes verliep het allemaal niet, maar wel leuk om dit samen met mijn dochter te kunnen doen.

Het filmpje wordt gemaakt voor een evenement in ons dorp. Zodra dit is geweest, plaats ik deze ook op mijn website. En misschien op facebook, maar daar moet ik nog even goed over nadenken. Ik sta liever achter de camera in plaats van met mijn toet voor de lens.